dissabte, 31 de juliol del 2010

Niña del desierto, de Núria Rossy

És una cançó d'amor per a tu, de tots els qui t'estimavem, per a tots als que vas estimar i vas fer feliços amb la teva vida. Perquè et portarem sempre molt endins, Alèxia.
Com diu la cançó:
Que bien se estaba contigo, ahora que ya te has ido, cantaremos tu canción...

Niña del desierto

Lletra i Música: Núria Rossy. Novembre 2009.
Per l’Alèxia Schönenberger Martorell,
alumna meva que va morir de Leucèmia als 13 anys

Niña,
¿Dónde estarán tus deseos?
¿Dónde quedaron tus sueños?
¿Dónde se fue tu canción?

Niña,
Cruzando sola un desierto
Donde el futuro es incierto
Y un déspota el sol.

Niña,
No conocimos tus llantos,
No había miedo en tus manos…
…¡Luchaste tanto por vivir!...

Niña…
…que hoy el recuerdo es tan claro!:
tus risas y tus abrazos,
parece que aún estén aquí!

***

En la arena quema el sufrimiento;
Surca el viento el eco de tu voz
En tus pies heridos, tus secretos…
…imborrable huella de tu amor…
Agua que se esfuma, que se filtra,
¡demasiado pronto para ti!,
Agua que era ayer tu melodía,
¡Y qué bien la cantaste!¡Y qué feliz!

***

Niña,
Conservaré tus poemas,
Te guardaré tus muñecas,
Y cantaré tu canción.

Niña,
¡Qué bien se estaba contigo!
Aprenderé a vivir sin tu abrigo
Y sin tu calor.

¡Qué bien se estaba contigo!
Y ahora que ya te has ido
yo cantaré tu canción.

¡Qué bien se estaba contigo!
Y aunque parezca un sinsentido
Yo cantaré tu canción…

¡Qué bien se estaba contigo!
Y ahora que ya te has ido
cantaremos tu canción.
(cantat per amigues i amics de l’Alèxia)
¡Qué bien se estaba contigo!
Y aunque parezca un sinsentido
cantaremos tu canción…

¡Qué bien se estaba contigo!
Y aunque parezca un sinsentido
Yo cantaré tu canción…

Núria Rossy, Novembre 2009